Fantastyczne antologie: Mechaniczne żurawie
Swego czasu dość intensywnie reklamowana antologia „Inne światy” jest zbiorem nierównym, ale przynajmniej część tekstów ma klimat i inspiruje do przemyśleń.

Gambit królowej: Odc. 6. Upadek z wysokiego konia
W tym odcinku wreszcie doczekamy się powrotu do wydarzeń, które obserwowaliśmy na samym początku serialu. Zanim to jednak nastąpi, będziemy z zainteresowaniem obserwować przygotowania głównej bohaterki do konfrontacji z Wasilijem Borgowem.

Kadr, który…: Od gór do morza
W tomie „Wielki turniej” osią akcji są walki baranów oraz starania Kajka i Kokosza o zdobycie odpowiedniego zawodnika. Po wielu perypetiach delegacja Mirmiłowa przybywa do stolicy. Gród kipi życiem i nieważne, że składa się z kilkudziesięciu drewnianych chatek…

Czy książki czytają ludzi? Autorzy kontra czytelnicy
Czemu jedni bohaterowie literaccy budzą naszą sympatię, a innych mamy ochotę własnoręcznie zadusić? Czy twórca ma prawo oczekiwać, że czytelnicy zinterpretują dzieło zgodnie z intencjami? Dyskusja zaczęła się od „Teatru węży”, a dokąd nas zaprowadziła – przekonajcie się sami.

Sześć światów Hain: Świat trzeci
„Miasto złudzeń” to kolejna, po „Świecie Rocannona”, powieść drogi w dorobku Ursuli LeGuin. W ciekawy sposób wykorzystuje ona wątki z „Planety wygnania”, będąc jednocześnie, do pewnego stopnia, zapowiedzą „Czarnoksiężnika z Archipelagu”. A w tym wszystkim oferuje nad wyraz ciekawą, postapokaliptyczną wizję Ziemi.

Na rubieżach rzeczywistości: Las oblany słonecznym blaskiem
„Deus Irae” jest drugą, po „Inwazji z Ganimedesa”, powieścią, którą Philip K. Dick napisał w duecie z innym twórcą. Powstawała korespondencyjnie, przez dwanaście długich lat – w trakcie jej pisania ostateczna wizja mocno ewoluowała, choć jej podstawowa idea pozostała niezmieniona. Philip K. Dick i Roger Zelazny szukali Boga. Im bliżej było ku końcowi pisania, tym intensywniejsze były ich starania.

Chomik
Pierwsze w histori „Esensji” opowiadanie nagrodzone Zajdlem!

Komiks o (nie tak) lekkim zabarwieniu erotycznym
„Porady Praktycznego Pana” to w pewnym sensie komiksowa ilustracja dowcipu o babie, której wszystko kojarzy się z seksem. Ucieczka Tadeusza Baranowskiego od komiksów dziecięcych w kierunku tematyki zdecydowanie bardziej frywolnej w tym roku ukazała się w nowym wydaniu.