Nie wydaje się, by Ziemiański i Munro należeli do tej samej kategorii wagowej. Nie wydaje się też, by esensyjni czytelnicy Munro wysoko ocenili Ziemiańskiego, jeśliby zostali zmuszeni do wystawienia mu noty, choć nie wydaje się zarazem, by ktokolwiek miał ich zmusić. Nie wydaje się, by Esensja sprzed dziesięciu lat (recenzje "Achai") była tą samą co dzisiaj (recenzje Munro), co nie znaczy, że wtedy była zła albo że dziś nie wspomniałaby o Ziemiańskim. Nie wydaje się wreszcie, by recenzenci Esensji stanowili monadę, a oceny jednego z nich wypadało przypisywać drugiemu. Pomijając już smutną okoliczność, że nie wydaje się, by nie istnieli bełkoczący nobliści.
No tak. Zaraz się okaże, że tak na prawdę wszyscy lubią i cenią Munro. Nawet jeśli kiedyś ją czytali, ale się nie podobało, albo nawet nie czytali (bo jakby przeczytali to na pewno wielce by się zachwycili)!
W zasadzie nawet to nie muszą już jej czytać, bo po co? Wiadomo, że im się spodoba. Przecież nobla nie dostaje byle kto i za byle co.
Tak, tak.
Dobrze, że jest ta nagroda. Dzięki niej przynajmniej wiemy co nam się podoba, a co nie.
Dwumiesięcznik „Press” w numerze 11-12/2020 publikuje wyniki projektu Top Marka 2020, największego badania marek w polskich mediach.
więcej »Esensja została uznana za najlepszy magazyn 2020 r. przez European Science Fiction Society!
więcej »Esensja znalazła się na drugim miejscu piszących o książkach portali internetowych w kraju!
więcej »Pod wielkim urokiem małej kropki, cz. 6
— Jadwiga Hajdo
Pod wielkim urokiem małej kropki, cz. 5
— Jadwiga Hajdo
Pod wielkim urokiem małej kropki, cz. 4
— Jadwiga Hajdo
Pod wielkim urokiem małej kropki, cz. 3
— Jadwiga Hajdo
Pod wielkim urokiem małej kropki, cz. 2
— Jadwiga Hajdo
Pod wielkim urokiem małej kropki
— Jadwiga Hajdo
No i proszę: noblistka dostaje w Esensji oceny 70%, 70% i 60%. Bełkot p.t. "Achaja" dostaje nawet 90%. Może warto zastanowić się nad sobą, szanowni recenzenci.