„Fala euforii po sukcesie jest przyjemna, ale jak to fala – w końcu minie. Na razie oszołomienie jeszcze mnie „trzyma” – zaglądam sobie po parę razy dziennie na „Esensję” żeby zobaczyć moje obrazki… Jakbym nie do końca wierzył, że one tam naprawdę są ;) Narysowałem w życiu wiele rysunków. Dużo za dużo żeby je wszystkie pamiętać. Ale zawsze rozpoznam dzieło mojej ręki jeśli je zobaczę. Bałem się kiedyś, że komputerowe grafiki staną się zbyt techniczne i sztuczne, że przestanę po jakimś czasie poznawać swoje własne wytwory… Na razie nic takiego się nie stało. Moje cyfrowe obrazki są inne od tych z realnego świata, bardziej oparte na czystym kształcie i kolorze niż konkretnych obiektach. Często trochę przypadkowe… Używając komputera prościej i szybciej można uzyskiwać w nich efekty, które wykonane ręcznie byłyby niezwykle pracochłonne… Myślę jednak, że nadal są bardziej moje niż maszyny ;) Coś chyba jednak ze mnie do nich przenika skoro nadal wystarczy mi jeden rzut okiem, by stwierdzić, że to ja je zmajstrowałem… Pewnie dlatego, że są takie trochę dziwne – zupełnie jak ja.

Pojawienie się moich obrazków w „Esensji” jest dla mnie ważne. Przez jej okładki przewinęło się wielu znacznie lepszych niż ja specjalistów od fantastycznych grafik. Poprawia mi samopoczucie fakt, że ktoś zupełnie dla mnie obcy, a znający się na rzeczy, powiedział mi w ten sposób „Słuchaj stary, to co robisz jest całkiem fajne”. To o wiele mocniejszy akcent, niż przyjazne komentarze do prac w galeriach na których w sieci pokazuję moje obrazki. I nieporównywalnie przyjemniejsze doznanie niż głuche milczenie (w najlepszym razie) firm do których wysyłam zbiory obrazków aplikując o pracę To taki „promyk nadziei” w tym szarojesiennym czasie…

Oczywiście nie można przesadzać – z całym szacunkiem, ale „Esensja” nie jest raczej „trampoliną do sławy"… Na razie skrzynka pocztowa nie zapchała mi się od propozycji współpracy a i po ulicach mogę spokojnie chodzić bez kapelusza i ciemnych okularów bo nie ściga mnie rzesza fanów. Pewnie, że wolałbym aby ta publikacja była jak „ruch skrzydełek motyla” który wzbudziłby w efekcie łańcuch pozytywnych wydarzeń zakończonych dla mnie czymś dobrym, ale wolę nie popuszczać za bardzo wodzy fantazji… Nadzieja potrafi utrzymywać przy życiu, ale zawiedzione nadzieje mają paskudny smak…

Zobaczymy co przyszłość przyniesie :)

Na razie mogę sobie wpisać w CV w kategorii „osiągnięcia” okładkę „Esensji” z listopada 2009 ;)”